Drogi Rodzicu!
PICIE
W profilaktyce logopedycznej i wczesnym wspomaganiu rozwoju mowy
mówimy o powiązaniu funkcji prymarnych z rozwojem mowy. Co to są ów
funkcje prymarne? To nic innego jak umiejętności związane z jedzeniem, a
dokładniej z pobieraniem pokarmów. Pierwszą i podstawową potrzebą dziecka
jest zaspokojenie głodu. Nie należy jednak zapominać o tym, jaka jest właściwa
technika spożywania pokarmu z uwzględnieniem wieku dziecka. Rozwój
umiejętności jedzenia i picia jest niezwykle istotny dla rozwoju mowy
dziecka.
Karmienie piersią, ma duże znaczenie dla rozwoju aparatu
artykulacyjnego dziecka i nabywania mowy. Te same mięśnie są odpowiedzialne
za jedzenie i za mówienie, dlatego dziecko karmione piersią co najmniej do 8
miesiąca życia, ma zapewnione prawidłowe warunki artykulacji. W wyniku
ssania piersi cały język usprawnia się, staje się elastyczny, a dziecko uczy się
go pionizować. Przy ssaniu pracują także mięśnie policzków. Natomiast przy
karmieniu sztucznym, język jest płaski, słabo sprawny, nie pracuje jego czubek,
pracuje natomiast żuchwa, która wyciska mleko ze smoczka. Prawidłowa
pozycja dziecka podczas karmienia ma z kolei wpływ na napięcie i pracę mięśni
warg, języka i innych organów biorących udział w przyjmowaniu pokarmów. W
trakcie karmienia piersią dziecko oddycha prawidłowo przez nos, ponieważ
języczek podniebienny zamyka przejście do dróg oddechowych. Oddychanie
przez nos pozwala na rozwój zatok szczękowych; rośnie żuchwa i
twarzoczaszka.
Starsze niemowlę podejmuje próby picia z kubeczka. Najlepiej,
jeśli od początku przyzwyczajamy maluszka do picia z “normalnych”
kubków,nie z dziubkiem itp.Kubek powinien być przystosowany do
umiejętności i parametrów jamy ustnej dziecka. Kubek przechylamy tylko do
momentu, w którym płyn dociera do brzegu. Podczas prawidłowego picia obie
wargi, policzki i pozostałe części twarzy aktywnie uczestniczą w dozowaniu
płynu i szczelnym utrzymaniu brzegu kubka lub rurki do picia. Żeby zapobiec
oblewaniu się, wargi niemowlęcia próbują utrzymywać szczelność oraz dozują
płyn, żeby się nie zakrztusić. Dzięki temu ich ruchy są coraz bardziej precyzyjne
i niezależne. Doskonalą się również siła i aktywność mięśni twarzoczaszki,
regulacja połykania i oddychania. To istotne ze względu na rozwój umiejętności
mowyi zapobieganie pojawieniu się w późniejszym wieku problemów
związanych z nieprawidłowym rozwojem zębów i zgryzu. Maluch, ściągając
płyn z kubeczka, angażuje do tego wszystkie mięśnie ust, policzków, żuchwy,
języka. Uczy się precyzji ruchów, koordynacji i efektywności pracy wszystkich
wymienionych mięśni, regulowania ilości pochłanianego płynu i koordynacji tej
nowej techniki z połykaniem i oddychaniem. W domu możemy pozwolić sobie
na eksperymenty z otwartym kubkiem, ale na spacerze lepiej skorzystać z kubka
ze słomką.Podczas prawidłowego picia przez słomkę wargi są mocno wysunięte
do przodu i zebrane w „dziubek”. Ich rola polega na ciągłym, szczelnym
utrzymaniu rurki w taki sposób, żeby przede wszystkim zassać płyn oraz
utrzymać stabilność pozycji. Maluch silnie angażuje mięśnie (pracuje mięsień
okrężny ust oraz inne, bardziej odległe). To doskonałe ćwiczenie usprawniające
mięśnie twarzoczaszki, co wpływa na umiejętność artykułowania dźwięków.
Picie przez rurkę kształtuje również długość fazy wdechu i wydechu. Mówienie
odbywa się na wydechu i do prawidłowej artykulacji każdy z nas musi
wyćwiczyć odpowiednio długi wydech. Ucząc się picia przez rurkę, dziecko
ćwiczy również umiejętność kontroli i dystrybucji powietrza podczas wdechu i
wydechu oraz całą mechanikę oddychania. To wszystko w dużym stopniu
wpływa na jakość emisji głosu.
Przygotowała
Marta Kapela
Wykorzystano:
https://pppp.pajeczno.pl/dlaczego-sposob-pobierania-pokarmow-jest-tak-wazny-z-punktu-widzenia-logopedy/
https://p50.ursynow.warszawa.pl/mowimy-tak-jak-jemy-pijemy-i-oddychamy