022215377

„Problemy dysleksji, czyli specyficznych trudności w czytaniu.”

Umiejętność czytania i pisania jest jednym z podstawowych narzędzi umożliwiających człowiekowi poznawanie otaczającego go świata. Pozwala na zdobywanie informacji, wiedzy, nabywanie nowych umiejętności, poszerzanie zainteresowań. Wszelkie działania podejmowane przez nauczycieli wobec dzieci już w wieku przedszkolnym mają na celu przygotować je do opanowania w późniejszym okresie umiejętności czytania oraz pisania. Do takich działań dydaktyczno-wychowawczych należą między innymi zabawy oparte na poszukiwaniu podobnych kształtów, różnic, podobieństw. Skoncentrowane są również na rozwijaniu zdolności naśladowania ruchów, wykonywaniu ruchów sekwencyjnych i precyzyjnych, koordynacji wzrokowo-ruchowej, percepcji wzrokowej oraz sprawności manualnej.

Ludzie od zawsze szukają odpowiedzi, co tak naprawdę utrudnia człowiekowi nabycie tej umiejętności czytania i pisania. Zjawisko to zostało zaobserwowane odkąd się pojawiła diada: nauczyciel-uczeń.

Czynniki odpowiedzialne za powstanie tych trudności mogą być zarówno wewnętrzne wynikające między innymi z funkcjonowaniem mózgu, jak i zewnętrzne, gdzie główną rolę odgrywa środowisko.

Dysleksja rozwojowa dotyczy trudności w czytaniu i pisaniu, mimo iż dziecko nie posiada innych zaburzeń, a jego poziom inteligencji jest na odpowiednim poziomie i nie wynika z nieprawidłowego wychowania, braku motywacji, czy złych warunków edukacyjnych. Osoby, które dotyka dysleksja rozwojowa mogą mieć również zaburzenia koncentracji, zaburzenia w mówieniu i zapamiętywaniu, zaburzenia czytania.

Dysleksja jest jedną z najbardziej uznanych przyczyn zaburzenia czytania, jednak nie wszystkie zaburzenia czytania są związane z dysleksją.

Odmiany dysleksji:

  • dysleksja – terminem stosowanym także w węższym znaczeniu, do specyficznych trudności w czytaniu;
  • dysortografia – specyficzne trudności w pisaniu, przejawiające się popełnianiem różnego typu błędów, w tym ortograficznych, mimo znajomości zasad poprawnej pisowni;
  • dysgrafia – zniekształcenia strony graficznej pisma – brzydkie, niekaligraficzne pismo;
  • dyskalkulia – specyficzne trudności w rozwiązywaniu najprostszych nawet zadań matematycznych, np. trudności w dodawaniu czy mnożeniu;

Osoby, u których stwierdzono trudności w czytaniu i pisaniu zmagają się z różnymi jej typami np. dysleksja z dysortografią, dysleksja z dyskalkulią. Częstym połączeniem jest występowanie dysleksji z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i zostało ono najlepiej udokumentowane w literaturze naukowej. 

W nabywaniu umiejętności czytania i pisania bardzo ważnym etapem jest etap przedszkolny. Przez cały okres odbytu dziecka w przedszkolu dziecko jest monitorowane. Nauczyciel poddaje je wnikliwej obserwacji i analizuje poszczególne etapy rozwoju. Istotne jest, aby na rok przed rozpoczęciem nauki w szkole dziecko zostało objęte taką obserwacją. Taką diagnozę rozwoju dziecka przeprowadza wychowawca przedszkolny. Ma ona na celu określenie poziomu rozwoju poszczególnych funkcji, w tym także umiejętności mających wpływ na nabycie umiejętności czytania i pisania. W tym okresie, po rozpoznaniu braków determinujących rozwój umiejętności czytania i pisania można podjąć działania usprawniające, wyrównujące braki, a tym samym zapobiec ewentualnym trudnościom mogących wystąpić w późniejszym okresie.

Bardzo często rodzice dzieci w wieku przedszkolnym bagatelizują problem, nie zauważają nawet tych jednoznacznych objawów do niepokoju. Często interpretują to jako przejściowe problemy, tłumacząc brakiem rodzeństwa, brakiem możliwości porównania z innymi dziećmi, wczesnym wiekiem dziecka. Dlatego też, bardzo ważne jest, aby rodzice dzieci zagrożonych niepowodzeniem w czytaniu i pisaniu mieli oparcie w nauczycielach, terapeutach, pracownikach poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Warto podkreślić, iż dzieci z dysleksją często charakteryzuje wysoki poziom inteligencji, a co za tym idzie potrafią się one doskonale maskować swoje braki, a tym samym odkrywa się ją bardzo późno.

Świadomość społeczna dotycząca trudności w uczeniu się podnosi się i związana jest ona niewątpliwie ze zmianą podejścia praktyków zajmujących się diagnozą.

W przypadku rozpoznania, dostrzeżenia ryzyka dysleksji lub dysleksji rozwojowej kluczowym elementem jest terapia pedagogiczna.

Istotna jest przede wszystkim trafna diagnoza, która umożliwia dziecku odpowiednią opiekę terapeutyczną. Wczesna diagnoza zapewni dziecku komfort, pomoc i uruchomi proces właściwej specjalistycznej pomocy dla dziecka.

Opracowała: Sylwia Matuszewska-Trojan

Bibliografia

  • A. Tanajewska, R. Naprawa, D. Kołodziejska (2014) „Diagnoza rozwoju dziecka przedszkolnego przed rozpoczęciem nauki w szkole. Program diagnozy i obserwacji dzieci przedszkolnych.”.
  • K. Słupek (2023) „Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”.
  • I. Pietras (2023) „Trudności w czytaniu i pisaniu – rozważania teoretyczne i praktyczne”.
  • M. Bogdanowicz (2004) Ryzyko dysleksji problem i diagnozowanie”.
  • E. Górniewicz (2017) „Diagnozowanie trudności w czytaniu i pisaniu”.

    6511969

    Z logopedią na TY

    Zabawa oddechowa – zdmuchnij piórko
    Połóż na stole piórko lub kilka delikatnych, kolorowych piórek. To ćwiczenie
    polega na rywalizacji kto zdmuchnie pierwszy piórko na podłogę po stronie
    przeciwnika! Ważne: upomnij dziecko, że powietrze ma wdychać nosem, a
    wydychać ustami

    Zabawa „Baba w buzi” – o porządkach
    Pewnego dnia baba, która mieszka u każdego w buzi, robiła wielkie porządki.
    Najpierw umyła dokładnie ściany (język przesuwa się w stronę policzków po
    stronie wewnętrznej). Potem umyła sufit (język przesuwa się do podniebienia).
    Podłoga też była bardzo brudna, więc umyła ją dokładnie (język na dnie jamy
    ustnej). Okna też musiały zostać umyte. Najpierw umyła je od zewnątrz, a
    później od środka (język wędruje po stronie zewnętrznej zębów, a potem po ich
    stronie wewnętrznej). Wreszcie umyła schody w przedsionku (język przesuwa
    się w stronę dolnej wargi i wysuwa na brodę). Komin też musiał zostać
    wyczyszczony (język wysuwa się w kierunku wargi górnej i nosa).
    Wytrzepała dywany (język wykonuje szybkie ruchy w górę i w dół). Na koniec
    pootwierała wszystkie okna, by dom przewietrzyć. Do domu wpadł wiatr
    (dziecko nabierają powietrze nosem i wydmuchują ustami). W tak
    wysprzątanym domu można już malować wielkanocne pisanki!
    Zabawa „Wielkanoc Języczka Podróżniczka”
    Zbliżają się Święta Wielkanocne, Języczek Podróżniczek postanawia upiec
    ciasto – tradycyjną babkę wielkanocną. Najpierw przygotowuje składniki.
    Co mi będzie potrzebne? – zastanawia się Języczek. I po chwili wyjmuje: jajka,
    cukier, cukier waniliowy, proszek do pieczenia, mąkę, masło i sok z cytryny.
    Wszystko już mam – drapie się po głowie, a właściwie po czapce kucharskiej.
    Po chwili woła – Drogie dzieci, czy mi pomożecie? – Oczywiście Języczku
    Podróżniczku – odpowiedziały przedszkolaki. Zatem, zaczynamy!
    – Czary mary, abrakadabra, hokus – pokus… Niech buzia każdego dziecka
    zamieni się… W miskę – otwieramy szeroko buziaka.
    * Rozbijamy 4 jajka – pierwsze jajko – kląskamy, drugie jako – kląskamy, trzecie jajko – kląskamy, czwarte jajko – klaskamy.
    *Do miski wsypujemy – cukier – buzia szeroko otwarta – wsypujemy i mówimypss… (długo), cukier waniliowy – pss…(krótko).
    * Włączamy mikser – składniki się łączą – w tym czasie kręcimy językiem
    dookoła w buziaku – karuzela językowa – buzia zamknięta.
    * Dosypujemy mąkę – pss… (długo), odrobinę proszku do pieczenia – pss…
    (krótko).
    * Dodajemy miękkie masło – wysuwamy na brodę i chowamy język.
    * Sok z cytryny – krzywimy buziaka.
    * I znów miksujemy składniki – kręcimy językiem dookoła w buziaku –
    karuzela językowa – buzia zamknięta.
    A teraz… Czary mary, abrakadabra, hokus – pokus… buzia zamienia się w
    piekarnik – otwieramy szeroko i wkładamy ciasto…
    * Zamykamy buziaka – cyk-cyk-cyk.
    * Piekarnik ma dwa zegary – jeden to temperatura – nastawiamy na 1800 C i
    kręcimy jednym uchem – cyk-cyk-cyk.
    * Drugi zegar to czas – ciasto powinno się piec ok. 45 minut- cyk-cyk-cyk –
    kręcimy drugim uchem.
    * Piekarnik włączony, jest coraz cieplejszy – pocieramy rękami policzki, ciasto
    piecze się i rośnie – nabieramy powietrza w oba policzki.
    * Po 45 minutach – słyszymy – alarm piekarnika – dzyń-dzyń-dzyń, ciasto się już
    upiekło! Języczek Podróżniczek zakłada rękawice kuchenne i ostrożnie wyjmuje
    gorące ciasto. Z uśmiechem pokazuje babkę dzieciom. Wygląda smakowicie!
    Udało się! *
    Uśmiechamy się szeroko!
    Zabawy ruchowe
    *Kura spaceruje po podwórku, szukając pożywienia (dzieci spacerują, wysoko
    unosząc kolana, po kilku krokach zatrzymują się i najpierw jedną, a później

    drugą stopą „rozgrzebują” ziemię).
    * Kura macha skrzydłami (dzieci machają ramionami).
    * Kura dziobie ziarenka (palce obu rąk dzieci układają w kształcie ptasiego
    dzioba; kilka razy otwierają szeroko „dzioby” i zamykają, składając kciuk z
    kolejnymi palcami). *
    Ukryj plastikowe jajka w domu lub ogrodu. Dzieci będą miały okazję szukać
    jajek i zbierać je do swoich koszyków. *
    Zajączki w ruchu: Zorganizuj krótki taniec zajączków, podczas którego dzieci
    mogą naśladować skoki i ruchy zajączków. *
    Kwiatowy ogród: Poproś dzieci, aby udawały, że są pszczółkami zbierającymi
    nektar z kwiatów. Zaproponuj im skakanie z kwiatka na kwiatek i zbieranie
    kolorowych „nektarów” (pomponów lub kolorowych piłek).
    A na koniec Wielkanocne zagadki
    Żurek
    Wielkanocna zupa, w niej kiełbaska pływa.
    Jest tam też jajeczko, żółte jak słoneczko.
    Baba wielkanocna
    Na wielkanocnym stole to ona króluje.
    Polana słodkim lukrem i gościom smakuje.
    Pisanka
    Choć zniosła ją bura kurka, wygląda tak, jak laurka.
    Tkwi w wielkanocnym koszyku, święconce dodając szyku.
    Baranek
    Ten prawdziwy na śniadanie wychodzi na łąkę
    Ten cukrowy raz do roku ozdabia święconkę.
    Kurczaczek
    Mały, żółty ptaszek z jajka się wykluwa,
    zamiast piór ma puszek, więc jeszcze nie fruwa.

    Dyżur wakacyjny

     

    W dniach od 12 do 23 maja 2025 będziemy zapisywać dzieci, które:

    • w dniu 20 czerwca 2025 (piątek po Bożym Ciele, dyżur w tym dniu, dla zapisanych dzieci zostanie zorganizowany w przedszkolu w Rosnówku).
    • oraz w okresie wakacyjnym, w dniach 1-31 lipca 2025 będą uczęszczały do naszych przedszkoli.

    Prosimy o zadeklarowanie, poprzez złożenie podpisu w odpowiedniej rubryce w teczce, w które dni Państwa dziecko będzie uczestniczyło w zajęciach. O teczkę proszę pytać pracowników przedszkola.      NIEOBECNOŚĆ DZIECKA NALEŻY RÓWNIEŻ ZAZNACZ W SYSTEMIE OBECNOŚCI PL. Proszę pamiętać, że nieobecność zaznaczamy w poszczególnych grupach głównych oraz przy każdym zadeklarowanym posiłku.

    W miesiącu sierpniu 2025 w naszych  przedszkolach zaplanowana jest przerwa wakacyjna.

     ZAPISY NA DYŻUR LETNI W MIESIĄCU SIERPNIU 

    Rodzice zainteresowani zapisaniem swoich dzieci na dyżur w miesiącu SIERPNIU zobowiązani są bezpośrednio skontaktować z wybranym przedszkolem z terenu Gminy Komorniki.

    Jeżeli po zapisaniu naszych dzieci będziemy dysponować wolnymi miejscami to w dniach od 26.05- 06.06.2025 odbędą się zapisy dzieci z innych przedszkoli z terenu Gminy Komorniki na dyżur wakacyjny do naszych przedszkoli. Zainteresowani Rodzice zobowiązani są dostarczyć do przedszkola wypełniony i podpisany przez rodziców „Wniosek o przyjęcie dziecka na wakacje” (do pobrania z naszej strony z zakładki „Dokumenty do pobrania”) Decyduje kolejność zgłoszeń.

    Zwiększenie kompetencji kadry przedszkola i realizacja zajęć dodatkowych, kompensacyjnych i wyrównujących szanse dzieci z terenu Gminy Komorniki

    Nasze przedszkole bierze udział w projekcie unijnym pt.: Zwiększenie kompetencji kadry przedszkola i realizacja zajęć dodatkowych, kompensacyjnych i wyrównujących szanse dzieci z terenu Gminy Komorniki.
    W ramach tego projektu w piątek, 11 kwietnia 2025 dzieci z naszego przedszkola brały udział w wycieczce do Ogrodu Ekologicznego Gładysiakowie w Wirach. 
    Dzieci odbyły spacer po ogrodzie w poszukiwaniu śladów Zajączka, dowiedziały się dlaczego na Wielkanoc prezenty przynosi Zajączek. Złożyły również wizytę w króliczej zagrodzie i spotkały się z Zajączkiem Wielkanocnym. Odwiedziły także zagrodę kurczaków, poznały ich tajemniczy świat i zdobiły jajka. Wycieczka była bardzo udana i dostarczyła wielu niezapomnianych wrażeń.  Cała wycieczka – koszty biletów wstępu i wynajmu autokaru- została sfinansowana z funduszy unijnych.

       

    20250403_085205

    Konkurs Recytatorski

    Gminny Konkurs Recytatorski “Zdrowie mam, gdy o siebie dbam” 

    Jak co roku Nasze Przedszkole zorganizowało Konkurs Recytatorski. Tegoroczna edycja odbyła się 3 kwietnia 2025 roku, pod hasłem “Zdrowie mam, gdy o siebie dbam”. Była to doskonała okazja, aby wspólnie zastanowić się jak dbać o zdrowie w życiu codziennym, bo jak wszyscy wiemy zdrowie to nie tylko zapobieganie chorobom, ale też aktywność fizyczna, zbilansowana dieta i odpowiednia ilość snu. Przygotowane wiersze były poświęcone właśnie tej tematyce. W konkursie wzięło udział 6 uczestniczek z przedszkoli z naszej Gminy.  

    I miejsce zajęły: 

    Marcelina Maks – Przedszkole Samorządowe “Słoneczko” w Szreniawie 

    Michalina Wierzbowska – Publiczne Przedszkole Małe Talenty w Plewiskach  

    II miejsce zajęły:  

    Abigail Lof – Publiczne Przedszkole Stumilowy Las w Plewiskach 

    Maja Cynarzewska – Przedszkole Króla Maciusia I w Komornikach  

    III miejsce zajęły:  

    Gabriela Mondra – Przedszkole Samorządowe “Słoneczko” w Rosnówku 

    Julia Grzelczyk – Przedszkole Samorządowe “Wesoła kraina” w Wirach  

    Wszystkim laureatkom serdecznie gratulujemy pięknych występów. Nauczycielom dziękujemy za świetne przygotowanie swoich podopiecznych, a kibicom, za wprowadzenie niesamowitej atmosfery!  

     

    Weronika Jankowska 

    Sylwia Matuszewska-Trojan 

     

    ZiS_logo_2022

    Zdrowo i sportowo – prawidłowa postawa ciała

    Prawidłowa Postawa Ciała u Dzieci – Jakie Są Jej Cechy?

    Dbałość o prawidłową postawę ciała u dzieci to kluczowy element ich zdrowego rozwoju. Odpowiednia postawa wpływa nie tylko na zdrowie fizyczne, ale również na pewność siebie i komfort podczas codziennych czynności. Często jednak, szczególnie w dobie technologii, gdzie dzieci spędzają dużo czasu przy ekranach, łatwo zaniedbać ten aspekt. Warto zatem wiedzieć, jak rozpoznać prawidłową postawę ciała u dzieci, aby móc reagować na wszelkie nieprawidłowości.

    1. Symetryczność ciała

    Dzieci, które mają prawidłową postawę, wykazują symetrię ciała. Oznacza to, że ich ramiona, biodra i kolana są na jednym poziomie. Kiedy patrzymy na dziecko z przodu lub z tyłu, ciało powinno być równe, bez wyraźnych przechyłów w jedną stronę. W przypadku oglądania postawy z boku, można zauważyć delikatną krzywiznę kręgosłupa, ale w normie – naturalna krzywizna powinna być wyważona i nie przesadna.

    2. Wyprostowane plecy

    Prawidłowa postawa ciała zakłada wyprostowane plecy. Dziecko nie powinno mieć nadmiernie zaokrąglonych pleców, ani pochylać się do przodu czy do tyłu. Kręgosłup powinien być wyprostowany, a naturalne krzywizny (kifoza piersiowa i lordoza lędźwiowa) – delikatne i proporcjonalne.

    3. Odpowiednie ustawienie głowy

    Głowa w prawidłowej postawie powinna być prosto ustawiona nad kręgosłupem, bez nadmiernego pochylenia do przodu lub do tyłu. Często mówi się, że dziecko powinno „patrzeć prosto przed siebie”, co pomaga w zachowaniu odpowiedniego ułożenia głowy.

    4. Stabilne biodra

    Biodra powinny być ustawione równo, bez przechylania na jedną stronę. W przypadku chodzenia dziecko powinno stawiać kroki równomiernie, bez przesadnego bujania się na boki. Równomierne biodra są również wskaźnikiem odpowiedniego rozwoju mięśni brzucha i dolnych partii ciała.

    5. Prawidłowe ułożenie nóg i stóp

    Kiedy dziecko stoi, jego kolana powinny być skierowane do przodu, a stopy równolegle do siebie. Nogi powinny mieć naturalne odstępy – kolana nie powinny być nadmiernie skierowane do wewnątrz ani na zewnątrz, a stopy powinny spoczywać całkowicie na podłożu, bez przesadnego opierania się na palcach lub piętach.

    6. Luźne ramiona i łopatki

    Ramiona dziecka powinny być swobodnie opuszczone, a łopatki lekko cofnięte, bez nadmiernego „garbienia się”. Ważne, aby nie były napięte lub uniesione ku górze. Takie ustawienie sprzyja odpowiedniej postawie klatki piersiowej i stabilności górnych partii ciała.

    Jak Wspierać Prawidłową Postawę u Dziecka?

    • Aktywność fizyczna – Regularne ćwiczenia, zwłaszcza takie, które wzmacniają mięśnie pleców i brzucha, pomagają w utrzymaniu prawidłowej postawy.
    • Odpowiedni sprzęt szkolny – Plecak, który równomiernie rozkłada ciężar na ramionach i plecach, oraz dobrze dopasowane krzesło do biurka mają znaczenie dla prawidłowej postawy.
    • Czas przy ekranie – Ograniczenie czasu spędzanego w pozycji siedzącej (szczególnie przy smartfonach i tabletach) zmniejsza ryzyko nadmiernego garbienia się.
    • Przykład rodzica – Dzieci naśladują dorosłych, dlatego ważne jest, by rodzice również zwracali uwagę na swoją postawę i demonstrowali, jak siedzieć, stać i poruszać się zdrowo.

    Pamiętajmy, że kształtowanie prawidłowej postawy u dziecka to proces, który wymaga konsekwencji i uwagi. Wczesna interwencja i regularna kontrola mogą pomóc uniknąć problemów z kręgosłupem w przyszłości i wpłynąć pozytywnie na ogólny rozwój dziecka.

    74463024_925936657765413_3321660722416451584_n

    Jak korygować błędy dziecka, aby wzmacniać poczucie wartości i chęć do współpracy? 

    Korygowanie błędów dziecka w przedszkolu jest istotnym elementem wychowawczym, jednak ważne jest,aby robić to w sposób, który wzmacnia jego poczucie wartości i motywuje do dalszych prób. Zamiast krytyki, wyśmiewania i zawstydzania, warto zastosować podejście, które wspierają rozwój emocjonalny i społeczny dziecka. 

    Oto kilka strategii, które mogą pomóc w korygowaniu błędów dziecka w sposób pozytywny i konstruktywny: 

    1.Używaj języka zachęty ,a nie oceny. Zamiast oceniać dziecko „źle zrobiłeś”, skup się na tym, aby wspierać jego wysiłki ,np. „ wiem,że to trudne,ale widzę że bardzo się starasz” 

    2.Skup się na procesie, a nie na wyniku. Kiedy dziecko popełnia błąd,zamiast krytykować efekt, warto zwrócić uwagę na to, jak bardzo się starało i co udało mu się osiągnąć , np.” bardzo dobrze, że spróbowałeś sam! Teraz możemy popracować nad tym, co jeszcze można poprawić”. 

    3.Daj konkretne wskazówki, jak poprawiać błędy. Zamiast ogólnych i negatywnych komentarzy oferuj konstruktywną pomoc, która pokaże dziecku,co może zrobić inaczej. 

    4.Akceptuj emocje dziecka. Jeśli dziecko zareaguje frustracją lub smutkiem po popełnieniu błędu, warto zaakceptować jego emocje i pokazać zrozumienie,np.” wiem, że jesteś rozczarowany, że nie wyszło tak,jak chciałeś. To zupełnie normalne, jutro spróbujesz ponownie, prawda?” 

    5.Zachęcaj do samodzielnej refleksji. Pomóż dziecku zauważyć, co może poprawić, zamiast narzucać mu swoje rozwiązanie. 

    6.Używaj pozytywnych zamienników. Unikaj słów, które mogą wywołać w dziecku poczucie porażki. Zamiast tego używaj pozytywnych zamienników, które skupiają się na rozwoju, np.” to jeszcze nie jest idealne, ale jesteśmy na dobrej drodze”. 

    7.Unikaj etykietowania. Nazywanie dziecka”bałaganiarzem”,”leniem”, ma długofalowe negatywne skutki. Zamiast etykiety używaj opisów zachowań i proponuj alternatywy. Zamiast „jesteś niezdarą” powied „widzę, e tym razem coś się nie udało, może spróbujesz innym sposobem?”. 

    8.Daj czas na poprawę. Warto dać dziecku czas na naukę oraz przestrzeń do popełniania błędów, zamiast wymagać perfekcji od razu. Wspieraj cierpliwie, pokazując że każdy błąd to szansa na rozwój, np.” zajmie to trochę czasu zanim nauczysz się tego zadania, ale wiem,że dasz radę, bo już zrobiłeś duży postęp”. 

     

    Pamiętajmy,  że każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Dajmy czas i sobie i dziecku. 

     

    Opracowanie:Paulina Fryska 

     

    ZiS_logo_2022

    Zdrowo i sportowo – rozwój dzieci


    W wieku 
    2-3 lata rozwój mowy nabiera tempa! Dziecko zaczyna łączyć słowa w krótkie zdania, a także rozwija zdolności społeczne – coraz częściej bawi się z innymi dziećmi. W tym okresie maluchy chętnie eksplorują świat, rozwijając koordynację i umiejętności rozwiązywania problemów.  

    Każdy etap rozwoju dziecka to wyjątkowy czas pełen odkryć!

    Rozwój dzieci w wieku 4-5 lat i 5-6 lat to okres pełen zmian – maluchy stają się coraz bardziej samodzielne, rozwijają swoje umiejętności społeczne i poznawcze, a ich wyobraźnia nie zna granic!