obraz

Aktywność ruchowa dzieci w wieku przedszkolnym.

            Wiek przedszkolny to dobry czas na zaszczepienie w dzieciach prawidłowych nawyków zdrowotnych. Dzieci już od najmłodszych lat mają dużą potrzebę ruchu, którą powinniśmy wspierać. Aktywność fizyczna stanowi nieodłączny element naszego życia jest szczególnie ważna w prawidłowym rozwoju dzieci.

W zdrowym ciele zdrowych duch

            Ruch towarzyszy nam już od najmłodszych lat niosąc za sobą szereg korzyści. Wpływa pozytywnie na rozwój kości, mięśni i stawów dziecka, stymuluje rozwój układu krążeniowo-oddechowego, pobudza układ nerwowy, wpływ na rozwój motoryczności, pomaga spożytkować energię. Ruch wspomaga także rozwój psychiczny, dziecko uczy się pokonywać napotkane przeszkody, kontroluje emocje, cieszy się ze swoich sukcesów i akceptuje porażki , poznaje świat, doświadcza.  Dzieci uwielbiają biegać, skakać, uczestniczyć w różnych zabawach. Mają naturalną potrzebę ruchu. Wychowawcy, Rodzice mają możliwość pokazaniu dziecku różnych form aktywności fizycznej zapewniając odpowiednie warunki: bezpieczeństwo, wszechstronność oraz dobrą zabawę. 

          Aktywność fizyczna w przedszkolu

Zarówno rodzice, jak i wychowawcy mają niepowtarzalną okazję wykorzystać czteroletni okres pobytu dziecka w przedszkolu do zainteresowania go różnymi formami rekreacji ruchowej. Dla tego etapu życia najkorzystniejsza jest aktywność fizyczna powtarzana kilkukrotnie w ciągu dnia oraz trwająca jednorazowo kilkanaście minut. Małe dziecko na ogół nie potrzebuje do niej specjalnej zachęty. W takiej sytuacji rolą opiekuna jest zadbanie o stworzenie właściwych dla podejmowanej aktywności warunków, uwzględniających przede wszystkim bezpieczeństwo, wszechstronność i zabawowy charakter.

            Podczas pobytu w placówce, dzieci mają wiele okazji do podejmowania i poznawania różnych form ruchu. Podczas zajęć uczestniczą w licznych zabawach ruchowych; zabawach ze śpiewem, orientacyjno- porządkowych, na czworakach, zabawach i grach z mocowaniem, bieżnych, rzutnych, skocznych.  Dodatkową aktywnością dziecka są wszelkie działania swobodne na świeżym powietrzu, które sprawiają przedszkolakom dużo radości i niosą za sobą szereg dodatkowych  korzyści. Świeże powietrze dotlenia mózg dziecka co pomaga w koncentracji uwagi. W przedszkolu można skorzystać także z dodatkowych zajęć ruchowych prowadzonych pod okiem specjalistów. Dzieci uczą się poprzez naśladowanie i powtarzanie danej czynności. Zaszczepienie w wieku przedszkolnym  dobrego nawyku ruchu będzie skutkowało w starszym wieku. Aktywność fizyczna dzieci w wieku przedszkolnym powinna być oparta na grach i zabawach ruchowych.

Zdrowie i zabawa – Wspólna aktywność dziecka i rodzica

Dziecko pięcioletnie wkracza w tzw. złoty okres dzieciństwa. Zewnętrznym przejawem tego etapu życia jest znaczny postęp w sprawności fizycznej. Dzieci w tym wieku nierzadko potrafią już jeździć na rowerze dwukołowym i hulajnodze oraz mogą stawiać pierwsze kroki narciarskie i łyżwiarskie.        

 Czas wolny spędzany z Rodzicami to także dobra okazja do dodatkowej aktywności. Planuj i organizuj aktywność ruchową razem ze swoim dzieckiem. Wybierzmy się na spacer, przejażdżkę rowerową, park linowy, basen , pograj w piłkę, berka klasy w okresie zimowym sanki, łyżwy, narty sprawdzą się idealnie. Porozmawiaj ze swoją pociechą  i wybierzcie wspólnie formę ruchu, która najbardziej mu się podoba, która sprawia największą frajdę. Pamiętajmy o bezpieczeństwie i dobrze ruchu do możliwości i wieku dziecka. Bądźmy dla dzieci wzorem. Stwórzmy im odpowiednie warunki do podjęcia aktywności ruchowej. Wspierajmy, pomagajmy, pokazujmy.  Zróbmy wszystko aby nasz maluch był aktywny zdrowy i szczęśliwy!

obraz

Aktywność ruchowa dzieci w wieku przedszkolnym.

            Wiek przedszkolny to dobry czas na zaszczepienie w dzieciach prawidłowych nawyków zdrowotnych. Dzieci już od najmłodszych lat mają dużą potrzebę ruchu, którą powinniśmy wspierać. Aktywność fizyczna stanowi nieodłączny element naszego życia jest szczególnie ważna w prawidłowym rozwoju dzieci.

W zdrowym ciele zdrowych duch

            Ruch towarzyszy nam już od najmłodszych lat niosąc za sobą szereg korzyści. Wpływa pozytywnie na rozwój kości, mięśni i stawów dziecka, stymuluje rozwój układu krążeniowo-oddechowego, pobudza układ nerwowy, wpływ na rozwój motoryczności, pomaga spożytkować energię. Ruch wspomaga także rozwój psychiczny, dziecko uczy się pokonywać napotkane przeszkody, kontroluje emocje, cieszy się ze swoich sukcesów i akceptuje porażki , poznaje świat, doświadcza.  Dzieci uwielbiają biegać, skakać, uczestniczyć w różnych zabawach. Mają naturalną potrzebę ruchu. Wychowawcy, Rodzice mają możliwość pokazaniu dziecku różnych form aktywności fizycznej zapewniając odpowiednie warunki: bezpieczeństwo, wszechstronność oraz dobrą zabawę. 

          Aktywność fizyczna w przedszkolu

Zarówno rodzice, jak i wychowawcy mają niepowtarzalną okazję wykorzystać czteroletni okres pobytu dziecka w przedszkolu do zainteresowania go różnymi formami rekreacji ruchowej. Dla tego etapu życia najkorzystniejsza jest aktywność fizyczna powtarzana kilkukrotnie w ciągu dnia oraz trwająca jednorazowo kilkanaście minut. Małe dziecko na ogół nie potrzebuje do niej specjalnej zachęty. W takiej sytuacji rolą opiekuna jest zadbanie o stworzenie właściwych dla podejmowanej aktywności warunków, uwzględniających przede wszystkim bezpieczeństwo, wszechstronność i zabawowy charakter.

            Podczas pobytu w placówce, dzieci mają wiele okazji do podejmowania i poznawania różnych form ruchu. Podczas zajęć uczestniczą w licznych zabawach ruchowych; zabawach ze śpiewem, orientacyjno- porządkowych, na czworakach, zabawach i grach z mocowaniem, bieżnych, rzutnych, skocznych.  Dodatkową aktywnością dziecka są wszelkie działania swobodne na świeżym powietrzu, które sprawiają przedszkolakom dużo radości i niosą za sobą szereg dodatkowych  korzyści. Świeże powietrze dotlenia mózg dziecka co pomaga w koncentracji uwagi. W przedszkolu można skorzystać także z dodatkowych zajęć ruchowych prowadzonych pod okiem specjalistów. Dzieci uczą się poprzez naśladowanie i powtarzanie danej czynności. Zaszczepienie w wieku przedszkolnym  dobrego nawyku ruchu będzie skutkowało w starszym wieku. Aktywność fizyczna dzieci w wieku przedszkolnym powinna być oparta na grach i zabawach ruchowych.

Zdrowie i zabawa – Wspólna aktywność dziecka i rodzica

Dziecko pięcioletnie wkracza w tzw. złoty okres dzieciństwa. Zewnętrznym przejawem tego etapu życia jest znaczny postęp w sprawności fizycznej. Dzieci w tym wieku nierzadko potrafią już jeździć na rowerze dwukołowym i hulajnodze oraz mogą stawiać pierwsze kroki narciarskie i łyżwiarskie.        

  Czas wolny spędzany z Rodzicami to także dobra okazja do dodatkowej aktywności. Planuj i organizuj aktywność ruchową razem ze swoim dzieckiem. Wybierzmy się na spacer, przejażdżkę rowerową, park linowy, basen , pograj w piłkę, berka klasy w okresie zimowym sanki, łyżwy, narty sprawdzą się idealnie. Porozmawiaj ze swoją pociechą  i wybierzcie wspólnie formę ruchu, która najbardziej mu się podoba, która sprawia największą frajdę. Pamiętajmy o bezpieczeństwie i dobrze ruchu do możliwości i wieku dziecka. Bądźmy dla dzieci wzorem. Stwórzmy im odpowiednie warunki do podjęcia aktywności ruchowej. Wspierajmy, pomagajmy, pokazujmy.  Zróbmy wszystko aby nasz maluch był aktywny zdrowy i szczęśliwy!

6511969

Z logopedią na TY – styczeń


Drogi Rodzicu!
PICIE
W profilaktyce logopedycznej i wczesnym wspomaganiu rozwoju mowy
mówimy o powiązaniu funkcji prymarnych z rozwojem mowy. Co to są ów
funkcje prymarne? To nic innego jak umiejętności związane z jedzeniem, a
dokładniej z pobieraniem pokarmów. Pierwszą i podstawową potrzebą dziecka
jest zaspokojenie głodu. Nie należy jednak zapominać o tym, jaka jest właściwa
technika spożywania pokarmu z uwzględnieniem wieku dziecka. Rozwój
umiejętności jedzenia i picia jest niezwykle istotny dla rozwoju mowy
dziecka.

Karmienie piersią, ma duże znaczenie dla rozwoju aparatu
artykulacyjnego dziecka i nabywania mowy. Te same mięśnie są odpowiedzialne
za jedzenie i za mówienie, dlatego dziecko karmione piersią co najmniej do 8
miesiąca życia, ma zapewnione prawidłowe warunki artykulacji. W wyniku
ssania piersi cały język usprawnia się, staje się elastyczny, a dziecko uczy się
go pionizować. Przy ssaniu pracują także mięśnie policzków. Natomiast przy
karmieniu sztucznym, język jest płaski, słabo sprawny, nie pracuje jego czubek,
pracuje natomiast żuchwa, która wyciska mleko ze smoczka. Prawidłowa
pozycja dziecka podczas karmienia ma z kolei wpływ na napięcie i pracę mięśni
warg, języka i innych organów biorących udział w przyjmowaniu pokarmów. W
trakcie karmienia piersią dziecko oddycha prawidłowo przez nos, ponieważ
języczek podniebienny zamyka przejście do dróg oddechowych. Oddychanie
przez nos pozwala na rozwój zatok szczękowych; rośnie żuchwa i
twarzoczaszka.

Starsze niemowlę podejmuje próby picia z kubeczka. Najlepiej,
jeśli od początku przyzwyczajamy maluszka do picia z “normalnych”
kubków,nie z dziubkiem itp.Kubek powinien być przystosowany do
umiejętności i parametrów jamy ustnej dziecka. Kubek przechylamy tylko do
momentu, w którym płyn dociera do brzegu. Podczas prawidłowego picia obie
wargi, policzki i pozostałe części twarzy aktywnie uczestniczą w dozowaniu
płynu i szczelnym utrzymaniu brzegu kubka lub rurki do picia. Żeby zapobiec
oblewaniu się, wargi niemowlęcia próbują utrzymywać szczelność oraz dozują
płyn, żeby się nie zakrztusić. Dzięki temu ich ruchy są coraz bardziej precyzyjne
i niezależne. Doskonalą się również siła i aktywność mięśni twarzoczaszki,
regulacja połykania i oddychania. To istotne ze względu na rozwój umiejętności
mowyi zapobieganie pojawieniu się w późniejszym wieku problemów
związanych z nieprawidłowym rozwojem zębów i zgryzu. Maluch, ściągając
płyn z kubeczka, angażuje do tego wszystkie mięśnie ust, policzków, żuchwy,
języka. Uczy się precyzji ruchów, koordynacji i efektywności pracy wszystkich
wymienionych mięśni, regulowania ilości pochłanianego płynu i koordynacji tej
nowej techniki z połykaniem i oddychaniem. W domu możemy pozwolić sobie
na eksperymenty z otwartym kubkiem, ale na spacerze lepiej skorzystać z kubka
ze słomką.Podczas prawidłowego picia przez słomkę wargi są mocno wysunięte
do przodu i zebrane w „dziubek”. Ich rola polega na ciągłym, szczelnym
utrzymaniu rurki w taki sposób, żeby przede wszystkim zassać płyn oraz
utrzymać stabilność pozycji. Maluch silnie angażuje mięśnie (pracuje mięsień
okrężny ust oraz inne, bardziej odległe). To doskonałe ćwiczenie usprawniające
mięśnie twarzoczaszki, co wpływa na umiejętność artykułowania dźwięków.
Picie przez rurkę kształtuje również długość fazy wdechu i wydechu. Mówienie
odbywa się na wydechu i do prawidłowej artykulacji każdy z nas musi
wyćwiczyć odpowiednio długi wydech. Ucząc się picia przez rurkę, dziecko
ćwiczy również umiejętność kontroli i dystrybucji powietrza podczas wdechu i
wydechu oraz całą mechanikę oddychania. To wszystko w dużym stopniu
wpływa na jakość emisji głosu.

Przygotowała
Marta Kapela

Wykorzystano:
https://pppp.pajeczno.pl/dlaczego-sposob-pobierania-pokarmow-jest-tak-wazny-z-punktu-widzenia-logopedy/
https://p50.ursynow.warszawa.pl/mowimy-tak-jak-jemy-pijemy-i-oddychamy

6511969

Z logopedią na TY – grudzień


Rodzicu!


Wydmuchiwanie nosa to bardzo ważna umiejętność, której niestety wielu
maluchów nie posiadło. Ma wpływ zarówno na zdrowie naszych maluchów, jak
i na wygodę oddychania. Nieustannie zatkany nos to większe ryzyko infekcji i
złego samopoczucia. Oto kilka wskazówek jak nauczyć dziecko dmuchać nos.
Smarkanie to kolejna lekcja, którą dzieci muszą odbyć. Tak samo jak w
przypadku zdobywania innych umiejętności, warto zadbać, by i ta nauka
odbywała się w dobrej, przyjaznej, wesołej atmosferze. Z tego powodu, choć
dla wielu rodziców bywa to zaskakujące, warto uczyć dziecko tej czynności,
kiedy jest ono zdrowe, a nos wcale nie jest zatkany. Dzięki temu nie tylko mózg
malucha będzie bardziej otwarty na nową wiedzę, ale też dziecku łatwiej będzie
poczuć, że powietrze można wdychać i wydychać nosem. By nauczyć dziecko
dmuchać nos, najlepiej zacząć od pokazania mu tego. Jak wiemy dzieci najlepiej
uczą się przez naśladownictwo. Zacznijmy więc o samej czynności jaką jest
dmuchanie :
• robienie bąbelków w szklance wody za pomocą słomki;
• zdmuchiwanie ze stołu piórka, piłeczki pingpongowej czy też
kawałków bibuły;
• zdmuchiwanie świeczki;
• dmuchanie baniek mydlanych;
• granie na flecie poprzecznym;
• dmuchanie dmuchawców na spacerze;
• napędzanie wiatraczka oddechem;
• chuchanie na lusterko i obserwowanie, jak zaparowuje.


Pozwólmy dzieciom poznać definicję dmuchania poprzez zabawę. Kiedy ten
etap mamy za sobą możemy powtórzyć te czynności, robiąc to samo, tylko
wydychając powietrze nosem. Kiedy i tu osiągniemy sukces, zwiększmy poziom
trudności i poprośmy dziecko, by zatkało jedną dziurkę, a piórka czy kawałki
bibuły wprawiało w ruch, dmuchając wyłącznie jedną dziurką. Gdy dziecko
opanuje dmuchanie nosem, czas przejść do smarkania! Producenci oferują
teraz naprawdę przeróżne chusteczki. Chociaż my dorośli nie zwracamy
większej uwagi na ich wzór, to dla dzieci może on mieć spore znacznie. Będą
dzieci, którym łatwiej będzie dmuchać w barwną chusteczkę, bo czynność ta
wyda się dzięki temu bardziej atrakcyjna, ale znam też wiele dzieci, które za nic
w świecie nie obsmarkają ukochanej świnki Peppy czy Psiego Patrolu, bądźcie
na to wyczuleni 😊 . W czasie smarkania przypominajmy poprzednie zabawy,
mówiąc np. „zrób tak, jakbyś chciał zdmuchnąć świeczkę nosem”.
RODZICU PAMIĘTAJ!
PROFILAKTYKA = DOBRA ZABAWA
Pamiętaj, że dzieci najlepiej uczą się przez naśladowanie i zabawę.

Przygotowała
Marta Kapela


Przygotowane na podstawie:
https://mamologia.pl/jak-nauczyc-dziecko-smarkac/

6511969

Z logopedią na TY – listopad


Rodzicu!

Niestety blok i kredki zostały zastąpione kolorowankami komputerowymi –
nie mówiąc już o całodziennym przesiadywaniu przed telewizorem lub grami…

CO MA RĘKA… DO MOWY?

Od wielu lat badacze zwracają uwagę na związek pomiędzy rozwojem mowy a
rozwojem ruchów ręki (zwłaszcza dłoni). Dzieje się tak dlatego, że znajdujące
się w korze mózgowej pola ruchowe odpowiedzialne za motorykę narządów
mowy i pola ruchowe sprawności ręki znajdują się blisko siebie. Ośrodki
odpowiedzialne za generowanie i rozumienie mowy są usytuowane w płacie
czołowym i skroniowym (Ośrodek Broca i Wernickiego).


Rozwój precyzyjnych ruchów dłoni oraz wykształcenie się mowy spowodowały
udoskonalenie zmysłu dotyku. Jest on ściśle powiązany z układem ruchowym
człowieka. Największe zagęszczenie receptorów dotykowych znajduje się na
opuszkach palców oraz wargach i czubku języka, co również potwierdza
powiązania pomiędzy sprawnością dłoni a sprawnością narządów mowy.
Obecnie logopedzi mają świadomość powiązań pomiędzy rozwojem mowy a
ruchami dłoni. Dlatego też wielu z nich stosuje również ćwiczenia dotyczące
rozwoju motoryki małej (czyli dłoni i palców) np.:
– nawlekanie koralików,
– zabawy paluszkowe,
– segregowanie np. klocków
– zabawy z plasteliną i piaskiem kinetycznym,
– kolorowanie,
– sznurowanie,
– układanie,
– pisanie.
Na podstawie wieloletnich badań został stworzony program Terapii Ręki, który
jest doskonałą metodą wspomagającą rozwój mowy. Jego zadaniem jest
poprawa kondycji całego ciała i usprawnienie funkcji precyzyjnej dłoni. Takie
połączenie daje w terapii logopedycznej najlepsze efekty.
Warto obserwować rozwój dłoni dziecka, to jak się zmienia chwyt i precyzja.
Ręka jako narząd odpowiedzialna jest za wiele funkcji w naszym ciele. Na
poniższych schematach można zobaczyć, jak wiele sfer można pobudzać i
rozwijać nawet o tym nie wiedząc:


Biblografia:
Penfield, W. and Rasmussen, T. (1950) The Cerebral Cortex of Man: A Clinical Study of
Localization of Function. Macmillan, Oxford.
Voos, A., Cordeaux, C., Tirrell, J., & Pelphrey, K. (2013). Chapter 19 – Developmental
Neuroscience of Social Perception. In J. L. R. Rubenstein & P. Rakic (Eds.), Neural Circuit
Development and Function in the Brain (pp. 351–365). Oxford.
www:e-wordpower.eu,woofla.pl /o-mowie-slow-kilka/

Przygotowała
Marta Kapela

Na podstawie
https://www.facebook.com/drmamalogopeda
https://raaanyjulek.blogspot.com/2012/01/reka-noga-mozg-na-scianie-oko-na.htm

kampania

Mamo, Tato to ważne

Droga Mamo, drogi Tato!

Witamy w kolejnym roku szkolnym! Wakacje minęły jak w mgnieniu oka, a teraz nadszedł czas, aby nasze pociechy wróciły do przedszkoli i szkół. Aby ten powrót był nie tylko radosny, ale i bezpieczny, przygotowaliśmy dla Was kilka cennych wskazówek. Wszystko to w ramach akcji „Bezpieczny powrót do szkoły”, którą prowadzi farmaceutyczna platforma edukacyjna leki.pl.

Choroby, które Twoje dziecko może przynieść z placówki

Nasze dzieci, niczym mali odkrywcy, często przynoszą do domu różne „pamiątki” z przedszkola czy szkoły. Niestety, nie zawsze są to tylko rysunki czy nowe umiejętności. Oto kilka popularnych chorób, na które nasze maluchy są narażone w przedszkolach i szkołach podstawowych:

  • ospa wietrzna – choroba objawiająca się charakterystycznymi czerwonymi krostkami, które mogą uporczywie swędzieć;
  • wszawica – inwazja pasożytów (wszy), które osiedlają się na skórze głowy;
  • owsica – zakażenie wywołane przez drobne pasożyty (owsiki), które mogą powodować dyskomfort i swędzenie w okolicach odbytu.

Profilaktyka chorób jako klucz do zdrowia

Wszyscy wiemy, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego tak ważna jest profilaktyka! Kilka prostych nawyków może uchronić nasze dzieci przed niechcianymi gośćmi w postaci wirusów, bakterii czy pasożytów. Czego musimy nauczyć dzieci, i na co sami, jako rodzice, musimy położyć większy nacisk?

  • Regularne mycie rąk – niby banał, ale jaki skuteczny! Przypominajmy dzieciom, że mycie rąk przed jedzeniem, po powrocie do domu czy po skorzystaniu z toalety to podstawa.
  • Wietrzenie pomieszczeń – świeże powietrze to zdrowe powietrze. Pamiętajmy o regularnym wietrzeniu sal lekcyjnych, sal zabaw i pokoi dziecięcych.
  • Zdrowa dieta – witaminy i minerały to najlepsze wsparcie dla odporności naszych dzieci. Dbajmy, aby w ich diecie nie zabrakło świeżych warzyw i owoców, a także źródeł kwasów omega.

Wszawica pod lupą

Wszawica, mimo że często kojarzy nam się z reliktem przeszłości, wciąż potrafi zaskoczyć. Jak ją rozpoznać? Maluchy zaczynają się drapać po głowie, a na włosach możemy zauważyć małe, białe kulki, czyli gnidy. Wszy są malutkie, ale bardzo wytrwałe i ciężko je usunąć.

Co ciekawe, wszy głowowe mają preferencje co do miejsc na głowie! Najczęściej można je znaleźć za uszami oraz na karku, gdzie skóra jest cieplejsza i bardziej wilgotna. Co więcej, jedna samica wszy może złożyć nawet do 10 jaj dziennie, co pokazuje, jak szybko ta choroba może się rozprzestrzeniać! Wszy są też dość sprytne – potrafią przeżyć poza skórą głowy nawet do dwóch dni, czekając na swojego nowego gospodarza.

Owsica bez tajemnic

Owsica to dość nieprzyjemna i swędząca dolegliwość, która potrafi zaskoczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych. Jak ją rozpoznać? Dzieci, zwłaszcza nocą, mogą narzekać na świąd w okolicy odbytu, co jest spowodowane przez samice owsików składające tam jaja. Mogą też być niespokojne i mieć problemy ze snem. Warto zwrócić uwagę na białe, cienkie robaczki, które można dostrzec w okolicach odbytu lub nawet na pościeli.

Owsiki są najbardziej aktywne w nocy, kiedy to samice wychodzą z odbytu, aby składać jaja na skórze. Jaja owsików są mikroskopijne i mogą przeżyć na powierzchniach nawet przez kilka tygodni! Owsiki mogą przemieszczać się nawet do 12 cm od odbytu, co dodatkowo zwiększa ryzyko rozprzestrzenienia się zakażenia. Owsica jest więc wyzwaniem higienicznym, ale dzięki odpowiednim działaniom możemy szybko pozbyć się tych nieproszonych gości.

Ospa na celowniku!

Ospa wietrzna to choroba, którą większość z nas pamięta z dzieciństwa – te małe, czerwone krostki, które swędzą jak szalone! Jak ją rozpoznać? Najpierw pojawia się gorączka i uczucie ogólnego osłabienia, a potem na skórze zaczynają wyskakiwać charakterystyczne pęcherzyki wypełnione płynem.

Krostki ospy pojawiają się falami, co oznacza, że na ciele dziecka możemy zobaczyć jednocześnie zarówno świeże, czerwone krostki, jak i te, które już zaczynają się goić. Pęcherzyki te są bardzo zaraźliwe aż do momentu, gdy pokryją się strupkami.

Nie zapominajmy o tym, że ospa wietrzna może prowadzić do powikłań, takich jak zakażenia skóry spowodowane nadmiernym drapaniem się! Co nie mniej ważne, ospa jest wywoływana przez wirusa Varicella-zoster, który lubi pozostawać w naszym organizmie w uśpieniu przez wiele lat i w przyszłości wywołać półpaśca..

Skąd czerpać wiedzę i wsparcie?

Dzięki odpowiedniej wiedzy i profilaktyce możemy zapewnić naszym dzieciom bezpieczny powrót do szkoły i przedszkola po wakacjach. Choroby wieku dziecięcego, takie jak ospa wietrzna, wszawica czy owsica, mogą być uciążliwe, ale z odpowiednimi informacjami i działaniami jesteśmy w stanie szybko je rozpoznać i skutecznie zwalczać. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat poszczególnych chorób, skorzystaj z naszej edukacyjnej platformy leki.pl.

 

 

 

 

Szpikowa Paczka

Świąteczna "Szpikowa paczka" dla chorych i ich rodzin | Miasto z Wizją

Zapraszamy do włączenia się w akcję Szpikowa Paczka

Już po raz kolejny chcemy dać radość tym, których codzienność jest trudniejsza, smutniejsza, bardziej wymagająca. Otwórzmy nasze serca i razem przygotujmy świąteczną niespodziankę dla dzieci. Choć trudno jest dać im, to o czym marzą najbardziej, czyli zdrowie, dom i miłość to możemy  wlać w ich serce,  w tym trudnym czasie choroby i samotności, odrobinę nadziei i ciepła, które są nieodłącznym elementem świąt.

Do 2 grudnia 2024 zbieramy:

  • zabawki, gry, układanki
  • artykuły plastyczne, piśmiennicze
  • artykuły spożywcze i środki

Zachęcamy do pomagania; Pomaganie jest dobre.

„Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to,  co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”.–  św. Jan Paweł II