Z LOGOPEDIĄ NA TY
Drogi Rodzicu!
JEDZENIE
W profilaktyce logopedycznej i wczesnym wspomaganiu rozwoju mowy
mówimy o powiązaniu funkcji prymarnych z rozwojem mowy. Co to są ów
funkcje prymarne?To nic innego jak umiejętności związane z jedzeniem,a
dokładniej z pobieraniem pokarmów.Pierwszą i podstawową potrzebą dziecka
jest zaspokojenie głodu.Nie należy jednak zapominać o tym, jaka jest właściwa
technika spożywania pokarmu z uwzględnieniem wieku dziecka.Rozwój
umiejętności jedzenia i picia jest niezwykle istotny dla rozwoju mowy dziecka.
Logopedzi często napotykają na duży problem, jakim jest miksowanie i blendowanie
pokarmów dzieciom.Dzieci 2-3 letnie nie potrafią żuć i gryźć jedzenia . Musy i papki
prowadzą do nadwrażliwości wewnątrz buzi. Dzieci nie tolerują grudek, mają często
odruchy wymiotne. Aparat oralny nie wzmacnia się w sposób naturalny podczas
mówienia i jest bardzo słaby.Stopniowo należy zmniejszać stopień rozdrobnienia
pokarmu i zmieniać sposób ich podawania. Odpowiednia zmiana konsystencji
sprawia, że dziecko wciąż doskonali umiejętność gryzienia i żucia. Jedzenie dłońmi
to dla malucha rzecz naturalna, a dla rodziców sygnał, iż właśnie rozpoczyna się
kolejny, podstawowy etap w rozwoju umiejętności manipulowania dłońmi, ich czucia,
koordynacji i precyzji ruchów, kolejny etap w kształtowaniu poczucia buzi, jej wnętrza,
warg, dziąseł.Kolejny krok to jedzenie pokarmu podawanego łyżeczką. Pamiętajmy,
by podsuwać ją w osi twarzy, prostopadle do niej i kłaść na dolnej wardze (jeżeli
dziecko obie wargi ma zamknięte) lub wsuwać do buzi, jeśli wargi są rozchylone
(upewniając się, czy dziecko ma na to ochotę). Kiedy maluch otwiera buzię, a
łyżeczka w niej ląduje, czekamy, aż górna warga zamknie się na łyżeczce i dopiero ją
wysuwamy. Wtedy dziecko je aktywnie, ściągając górną wargą pokarm z łyżeczki.
Zazwyczaj maluch próbuje najpierw ją gryźć. Nie szkodzi. Jeśli nasza pociecha nie
ściąga pokarmu z łyżeczki, możemy delikatnie docisnąć nią język dziecka i poczekać
aż domknie wargi, z czego natychmiast korzystamy, wysuwając łyżeczkę z buzi.
Karmiąc dziecko pilnujmy, aby to ono zbierało z niej pokarm, nigdy nie wycierajmy
łyżeczki z jedzeniem o ząbki czy wargę dziecka. Jeżeli to zlekceważymy, nauczymy
naszego malucha, że nie musi domykać warg, nie musi ściągać pożywienia i nie musi
też trudzić się. Od tego, jak będą wyglądały początki jedzenia, zależy również to, jak
dziecko będzie jadło później i jak będzie mówiło.Należy także pamiętać o uzębieniu
dziecka.Dzieci mające ubytki, bardzo często wybierają pokarmy tylko miękkie lub
płynne, a ten sposób odżywiania sprawia, że nie doskonalą one umiejętności
gryzienia i żucia, ich język nie ma możliwości prawidłowej pracy– nie masuje
podniebienia, nie unosi się do góry, nie jest spionizowany.Płynne czy stałe pokarmy,
nie mogą „uciekać” z jamy ustnej, a język w tym czasie musi znajdować się za
zębami. Najpóźniej do 3 roku życia dzieci powinny nauczyć się dorosłego sposobu
połykania, angażując mięśnie nazywane żwaczami. Przetrwały nawyk językowy
(niemowlęcy sposób połykania– wsuwanie języka między dziąsła) może być jedną z
przyczyn wad zgryzu i wad wymowy.
Przygotowała
Marta Kapela
https://pppp.pajeczno.pl/dlaczego-sposob-pobierania-pokarmow-jest-tak-wazny-z-punktu-widzenia-logopedy/
https://p50.ursynow.warszawa.pl/mowimy-tak-jak-jemy-pijemy-i-oddychamy